Το All Star Game επιστρέφει στο ελληνικό, επαγγελματικό μπάσκετ που μετράει αντίστροφα πια για τη γιορτή του διημέρου 10-11 Φεβρουαρίου. Το www.esake.gr αρχίζει από σήμερα την παρουσίαση αφιερωμάτων σχετικά με τα 20 προηγούμενα All Star Games στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Τα πρόσωπα, τα γεγονότα, οι πρωταγωνιστές και όσα θα πρέπει να θυμόμαστε πριν τη γιορτή της Πάτρας.

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΤΡΙΔΗ

Η αρχή γίνεται σήμερα από το παιχνίδι από το οποίο άρχισε να γράφεται η ιστορία. Το 1^ο από τα 20 All Star Games έγινε λίγο πριν φύγει το 1991 με τη συμμετοχή των μεγάλων σταρ της εποχής. Η αναφορά και μόνο των ονομάτων, Ελλήνων και ξένων παικτών που συγκεντρώθηκαν στο ΣΕΦ, αρκεί για να καταδείξει πως εκείνο το παιχνίδι δεν είχε ιστορική αξία μόνο γιατί ήταν το πρώτο. Κι ας απουσίασε λόγω ίωσης ο Νίκος Γκάλης. Κι ας έμεινε στον πάγκο με πολιτικά ο Παναγιώτης Γιαννάκης.

Υπήρξε όμως ένα γεγονός που όχι μόνο επισκίασε ότι άλλο έγινε εκείνο το βράδυ αλλά έμεινε και χαραγμένο στις μνήμες του κόσμου του μπάσκετ. Ο Τζον Χάντσον που αγωνιζόταν στον Πανιώνιο Βίκος Cola ήταν κατά… συρροή dunker και το πιστοποίησε εκείνο το βράδυ. Αναδείχτηκε νικητής του διαγωνισμού καρφωμάτων με τρόπο που δεν άφηνε περιθώρια αμφισβήτησης της νίκης του, έναντι των Βονς και Ρόμπινσον που διεκδίκησαν τον τίτλο. Έσπασε το ταμπλό σε ένα στιγμιότυπο που αποτελεί σήμα κατατεθέν της ιστορίας των ελληνικών all star games. Ήταν τέτοιος ο ενθουσιασμός που προκάλεσε, που πέραν από τα τρία «10άρια» που κέρδισε, ανάγκασε τον αντίπαλο του στον τελικό Βον, να αποσυρθεί αναγνωρίζοντας τη νίκη του συμπατριώτη του!

Βονς και Γιαννόπουλος

Ο Χάντσον έκλεψε την παράσταση όμως το δικό τους κομμάτι στο παζλ του 1^ου all star game έβαλαν όλοι όσοι συμμετείχαν. Λίγο περισσότερο ο Μπράιαν Βονς και ο Γιάννης Γιαννόπουλος. Ο Βονς αγωνιζόταν στο Περιστέρι αλλά μόνο στις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις του, ωστόσο έδωσε το παρών στη γιορτή του πρωταθλήματος και κέρδισε τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη.

Ο Βονς είχε 19 πόντους με 3/4 βολές, 8/10 δίποντα, 0/2 τρίποντα, 13 ριμπάουντ (τα οχτώ στην επίθεση), δύο ασίστ και δύο κλεψίματα για να κερδίσει τον τίτλο του MVP. Συγκέντρωσε 12 βαθμούς στη σχετική ψηφοφορία έναντι οχτώ του Ντέιβιντ Ίνγκραμ, τριών του Παναγιώτη Φασούλα κι ενός των Φάνη Χριστοδούλου και Αντόνιο Ντέιβις.

Νικητής του διαγωνισμού τριπόντων είχε αναδειχτεί ο Γιάννης Γιαννόπουλος, μέγας… τριποντάκιας της εποχής που εκείνη τη χρονιά μάλιστα είχε δώσει στο Παγκράτι μια νίκη επί του ΠΑΟΚ (74-71) με τρίποντο από το κέντρο. Στον 1ο γύρο συμμετείχαν οι Ντέιβιντ Ίνγκραμ (11/25), Γιάννης Μυλωνάς (8/25), Τζον Κόρφας (9/23), Έντγκαρντ Τζόουνς (8/25), Λευτέρης Σούμποτιτς (9/25) και Γιάννης Γιαννόπουλος (13/22). Στον τελικό Γιαννόπουλος και Ίνγκραμ είχαν την ίδια επίδοση (13/25) αλλά νικητής αναδείχτηκε ο πρώτος αφού λήφθηκαν υπόψη και οι προσπάθειες του 1^ου γύρου.

Στο πλαίσιο της μεγάλης, πρώτης γιορτής του ελληνικού μπάσκετ είχε γίνει και αγώνας παλαιμάχων που έφεραν τα ονόματα δύο μεγάλων μορφών του ελληνικού μπάσκετ. Η μία είχε την ονομασία «Συμεών Μαυροσκούφης» και η άλλη «Μάικλ Στεργιάδης» με τη δεύτερη να επικρατεί με 85-81. Ο Ανδρέας Παπαντωνίου είχε 26 και ο Κίμων Κοκορόγιαννης 25 πόντους.

Όσο για το «κυρίως πιάτο»; Η ομάδα των ξένων με προπονητή τον Βλάντο Τζούροβιτς είχε επικρατήσει εκείνης των Ελλήνων που είχε προπονητή τον Μιχάλη Κυρίτση, με 133-122.

ΕΛΛΗΝΕΣ: Γαλακτερός 14 (3), Παταβούκας 10 (1), Γκέκος 3 (1), Σούμποτιτς 6 (2), Φασούλας, 17 (9ρ, 9κοψ.), Πρέλεβιτς 23 (3), Κόρφας 22 (6 τρίποντα, 14 ασίστ), Παπαπέτρου 4, Ανδρίτσος 6, Χριστοδούλου 9 (1), Παπαδόπουλος 2, Φάσουρας 6.

ΞΕΝΟΙ: Χάμιλτον 6, Ίνγκραμ 23 (1), Ρόμπινσον 10 (1), Τζόρνταν 14, Ντέιβις 12, Χάτσον 16 (11ρ.), Τσίτουμ 2, Μπάρλοου 13, Βονς 19, Τζόουνς 8, Χάρισον 10.