Για έναν φύση αισιόδοξο άνθρωπο η «επιβολή» ορίων ισοδυναμεί με αθλητική ευθανασία. Είναι αλήθεια βέβαια ότι, όταν το καλοκαίρι του 2015 ο Κώστας Βασιλειάδης αποφάσισε να επιστρέψει στον αγαπημένο του ΠΑΟΚ, υψώνοντας τη σημαία της μπασκετικής επανάστασης, ένιωθε μέσα του μια κρυφή ελπίδα. Αυτή της ανατροπής των δεδομένων της Basket League ΣΚΡΑΤΣ. Συνεχίζει να νιώθει τη δυσκολία του εγχειρήματος, παραμένει όμως ο ίδιος ασυμβίβαστος χαρακτήρας που θέλει να… γκρεμίσει το ταβάνι που βρίσκεται πάνω από το κεφάλι του.
Χρησιμοποιούμε τη λέξη «ταβάνι» γιατί πολύ απλά αναφέρθηκε αρκετές φορές στη διάρκεια της συζήτησης με τον Κώστα Βασιλειάδη. Αναγνωρίζει, αλλά δεν συμβιβάζεται. Είναι ρεαλιστής, αλλά δεν σκοπεύει να καθίσει με σταυρωμένα τα χέρια. Αυτό έκανε εξάλλου και στα χρόνια που ήταν στο Μπιλμπάο. «Οταν πήγα στην Μπιλμπάο μου έλεγαν πως, ό,τι κι αν γίνει ο τελικός θα είναι Ρεάλ-Μπαρτσελόνα’. Κι όμως, τα καταφέραμε και παίξαμε στον τελικό του πρωταθλήματος όπου ήμασταν πολύ ανταγωνιστικοί.
Αυτό είναι το σκεπτικό μου, πάντα θα πιστεύω ότι υπάρχουν πιθανότητες, έστω κι αν αυτές είναι λίγες. Ζώντας πλέον την κατάσταση, πράγματι είναι εξαιρετικά δύσκολο να διεκδικήσουν τον τίτλο άλλες ομάδες πλην των Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού. Προσωπικά μ’ ενοχλεί που υπάρχει αυτό το ταβάνι, που τους κερδίζουμε μια στις τόσες. Δεν είναι καλό για το επίπεδο ανταγωνιστικότητας του πρωταθλήματος. Φέτος ενισχύθηκαν σημαντικά τόσο η ΑΕΚ όσο και ο Αρης. Για να αλλάξει κάτι θα πρέπει να δυναμώσουμε όλοι εμείς που βρισκόμαστε κάτω από Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό», είπε στο www.esake.gr
«Στο Μπιλμπάο, γελούσαν»
Είναι αλήθεια ότι στις αρχές του περασμένου καλοκαιριού, όταν εκφράστηκαν οι σκέψεις περί επιστροφής του στον ΠΑΟΚ, ελάχιστοι πίστεψαν στη συγκεκριμένη προοπτική. Ο ίδιος είχε ανοίξει την καρδιά του και ήταν σε θέση αναμονής. Στην ουσία, για να αξιολογήσεις μια κατάσταση απαιτείται να γνωρίζεις τον ψυχισμό των εμπλεκομένων. Για παράδειγμα, ο Κώστας Βασιλειάδης λειτουργεί βάσει του συναισθήματός του. «Γενικά είμαι άνθρωπος που κατευθύνεται από το συναίσθημα, πολλές αποφάσεις μου εμπεριέχουν συναίσθημα παρά λογική.
Πριν υπογράψω στον ΠΑΟΚ μου είχαν τηλεφωνήσει μερικοί φίλοι μου από το Μπιλμπάο για να μου πουν ότι ο τοπικός Τύπος έγραφε ότι σκέφτομαι να γυρίσω στον ΠΑΟΚ. Γελούσαν. Όταν τους είπα ότι είχα αποφασίσει να επιστρέψω στον ΠΑΟΚ δεν πίστευαν στα αυτιά τους. Ο ένας μου είπε ‘είναι θεότρελος’», είπε και εξήγησε: «Δεν ήταν δύσκολη η απόφαση, απλά χρειαζόταν σκέψη, συζήτηση. Πάνω απ’ όλα ήθελα μια ομάδα που θα με ενέπνεε να βγω και πάλι έξω και να βγάλω ό,τι έχω μέσα στην καρδιά. Αυτό είχα χάσει τα τελευταία χρόνια. Ηθελα να έρθω, αξιολογώντας και την προσπάθεια που κάνει η ομάδα σε όλα τα επίπεδα, όπως για παράδειγμα τη διευθέτηση του μεγαλύτερου μέρους των χρεών. Συν την προοπτική δημιουργίας μεγαλύτερου μπάτζετ για την επόμενη χρονιά.
Είναι αλήθεια ότι είχα προτάσεις με περισσότερα χρήματα, καμία από αυτές γέμισε τη ψυχή μου. Το θέμα δεν είναι να πας και να πάρεις τα λεφτά. Εχει μεγαλύτερη αξία να σε γεμίσει μια πρόταση. Εχω επιλέξει ομάδες που πρόσφεραν λιγότερα χρήματα γιατί μου τηλεφώνησε ο προπονητής της, μου εξήγησε τον ρόλο μου, έδειξε ενδιαφέρον για μένα και σε τελική ανάλυση κατάφερε να κάνει το σχέδιό του και δικό μου».
«Ο κόσμος θέλει το κάτι παραπάνω»
Η Θεσσαλονίκη είναι το σπίτι του και ο ΠΑΟΚ η οικογένειά του. Αυτό νιώθει ο Κώστας Βασιλειάδης και στο κάτω-κάτω ουδέποτε το έκρυψε. Παρότι πέρασαν πολλά χρόνια, παραμένουν ζωντανές εκείνες οι εικόνες από τον τελευταίο του αγώνα με τη φανέλα του Δικεφάλου (σ. σ. στο Μαρούσι) πριν φύγει για πρώτη φορά από την ομάδα για λογαριασμό της Ουνικάχα Μάλαγα. Η εικόνα ενός δακρυσμένου παίκτη, χαμένου στις αγκαλιές των φιλάθλων.
Γενικότερα με τον κόσμο του ΠΑΟΚ ανέκαθεν είχε ξεχωριστή σχέση. Οταν παρουσιάστηκε επισήμως από την ΚΑΕ ένιωθε ότι θα «υποχρεώσει» αρκετούς φίλους του ΠΑΟΚ να επιστρέψουν στις θέσεις τους. «Η γενικότερη κατάσταση στην Ελλάδα είναι δύσκολη. Δεν περίμενα ότι το γήπεδο θα ήταν γεμάτο, ούτε όμως ότι θα ήταν τόσο άδειο. Οι συνθήκες είναι διαφορετικές σε σχέση με την τελευταία φορά που έπαιξα στον ΠΑΟΚ. Τότε ακόμη και στα μη εμπορικά παιχνίδια ο κόσμος στις κερκίδες ήταν περισσότερος. Ακόμη και τώρα όμως δεν παύω να εκτιμώ ότι και η ομάδα θα πρέπει να δώσει το κίνητρο της επιστροφής, μέσα από τις εμφανίσεις της», απάντησε.
Στην πραγματικότητα, πάντα προσπαθεί ο ίδιος να βάλει τον εαυτό του στη θέση του φιλάθλου και κυρίως του ΠΑΟΚ καθώς γνωρίζει τον ψυχισμό του. «Οταν ζεις στη Θεσσαλονίκη, γνωρίζεις πρόσωπα και καταστάσεις και συζητάς με τον κόσμο αντιλαμβάνεσαι ότι θέλει το κάτι παραπάνω. Το να τερματίσει η ομάδα από την 3η έως και την 7η θέση, δεν προκαλεί θετικές ή αρνητικές σκέψεις στον κόσμο. Για μας, αυτό το ‘δεν μας ενδιαφέρει’ του κόσμου, δεν είναι τόσο εύκολο να το αλλάξουμε. Θέλει προσπάθεια. Για παράδειγμα, έχουμε μπροστά μας τον αγώνα του Κυπέλλου που μπορεί να μας οδηγήσει στον τελικό. Για να μην παρεξηγηθώ, το ότι απουσιάζει ο κόσμος δεν σημαίνει ότι δεν αγαπάει την ομάδα, απλά περιμένει κι αυτός από την πλευρά του τον άνθρωπο (σ. σ. Ιβάν Σαββίδης) που πήγε στο ποδόσφαιρο κι άλλαξε την αύρα της ομάδας. Κι εγώ βλέπω ότι η ομάδα έχει φτάσει σ’ ένα επίπεδο, έχει πιάσει ταβάνι και πλέον χρειάζεται το κάτι παραπάνω για να διεκδικήσει σπουδαιότερα πράγματα».
«Ο Σοφοκλής μας έδωσε αυτό που έλειπε»
Οι πρώτες στροφές του πρωταθλήματος της Basket League ΣΚΡΑΤΣ δημιούργησαν καθεστώς προβληματισμού. Τα πράγματα δεν άρχισαν όπως περίμενε ο ίδιος, πλέον όμως διαπιστώνει ότι το μέλλον θα είναι πολύ καλύτερο για τον ΠΑΟΚ. «Φαινόταν ότι χρειαζόμασταν βοήθεια την οποία μας έδωσε ο Σοφοκλής. Οσο περνάει ο καιρός γινόμαστε καλύτεροι διότι γνωριζόμαστε καλύτερα, αποκτούμε αυτοματισμούς.
Γενικά η ομάδα βγάζει κάτι θετικό, μακάρι όμως να μην χάναμε τους αγώνες που θα μπορούσαμε να είχαμε κερδίσει όπως για παράδειγμα αυτό στην Πάτρα με τον Απόλλωνα». Είναι νωρίς ακόμη για να ονειρευτεί το τέλος της τρέχουσας αγωνιστικής περιόδου, στο μυαλό του υπάρχει όμως μια σκέψη. «Θέλω να παίξω στον τελικό του Κυπέλλου και στο πρωτάθλημα να διεκδικήσουμε την 3η θέση. Ο σπουδαιότερος στόχος είναι όμως ο τελικός του κυπέλλου».
Ο «Μούλα», ο Κατσικάρης και η άποψη των ξένων
Ο Κώστας Βασιλειάδης ανήκει στη συνομοταξία των παικτών που… δικαιούται να ομιλεί περί της δυναμικής των πρωταθλημάτων. Επαιξε αρκετά χρόνια στην Ισπανία, πέρασε από την Ιταλία, αγωνίστηκε στην Τουρκία και φυσικά στη Basket League ΣΚΡΑΤΣ. Πέρα όμως από αυτά που εμείς εκτιμούμε για το πρωτάθλημα, μεγαλύτερη αξία έχει η άποψη των ξένων. «Κάποτε ήταν στα καλύτερα της Ευρώπης, πλέον η ποιότητα έχει μειωθεί αλλά αυτό είναι φυσιολογικό λόγω της ευρύτερης κατάστασης στην χώρα μας. Όλα έχουν αλλάξει στη ζωή μας. Ο αθλητισμός είναι ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Στο εξωτερικό εκτιμούν πάρα πολύ τους παίκτες που έχουν περάσει από το ελληνικό πρωτάθλημα, είναι ένα σημαντικό πλεονέκτημα στο βιογραφικό τους. Ξέρουν ότι για να ανταποκριθεί ένας παίκτης στις απαιτήσεις του πρωταθλήματος θα πρέπει να είναι ψυχική και σωματικά δυνατός», απάντησε.
Και ο ίδιος εξάλλου πέρασε αρκετές δύσκολες στιγμές, όπως για παράδειγμα το διάστημα που μεσολάβησε έως ότου φθάσει στην ευρωπαϊκή καταξίωση μέσω της Μπιλμπάο. Γενικότερα δεν είναι άνθρωπος που ξεχνάει, στην καρδιά του υπάρχουν πάντα τα πρόσωπα τα οποία τον έχουν βοηθήσει. «Είναι κυρίως συμπαίκτες γιατί μαζί τους περνάς χιλιάδες ώρες στο γήπεδο. Από τον Γκαρμπαχόθα, τον Μάρκους Μπράουν, τον Πέπε Σάντσεθ, τον προπονητή μου στην Μάλαγα, Σέρτζιο Σκαριόλο, έως τον Νταμίρ Μουλαομέροβιτς. Είχα την τύχη να συνεργαστώ με πολλούς μεγάλους παίκτες, από τον καθένα έπαιρνα κάτι. Αλλοι σε βοηθούσαν μέσα στο γήπεδο, μερικοί μιλούσαν στην καρδιά σου. Αυτός όμως που άλλαξε την καριέρα μου και με βοήθησε αφάνταστα ήταν ο Φώτης Κατσικάρης. Με εμπιστεύτηκε έπειτα από μια καλή χρονιά στην Ισπανία, με περίμενε γιατί είχα έναν σοβαρό τραυματισμό και μαζί με τον Γιάννη Μεριχωβίτη με βοήθησαν πολύ στο να επιστρέψω».
«Θέλω να παίξω στον τελικό»
Η καριέρα του μπορεί να χαρακτηριστεί γεμάτη, δίχως αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχει κι ένα μεγάλο κενό. Τούτο έχει να κάνει με τον ΠΑΟΚ κι ελπίζει ότι φέτος θα καταφέρει να το καλύψει. «Εκανα κι έζησα πράγματα στο εξωτερικό, πέτυχα αρκετούς στόχους με τις ομάδες στις οποίες αγωνίστηκα. Υπάρχει ένα κενό με τον ΠΑΟΚ. Δεν μπόρεσα να πετύχω κάτι, όπως για παράδειγμα να παίξω έναν τελικό. Φέτος έχουμε την ευκαιρία δίχως διάθεση υποτίμησης του αντιπάλου μας. Δεν είναι εύκολο να φτάσεις σ’ έναν τελικό, πόσω μάλλον να τον κερδίσεις», είπε με απόλυτο συναισθηματισμό.
